Vrijdag 19 maart 
gingen wij bepakt en bezakt op weg naar het vliegveld, waar wij met een 12-persoons vliegtuigje de rimboe in werden gevlogen. Na een uurtje vliegen landden we op een grasveld te Botopasi.
Vanaf hier moesten wij ons hele hebben en houden richting de boot sjouwen, waarmee de reis werd vervolgd over de rivier naar Pikin Slee,
ons eerste dorp in het binnenland. Aldaar aangekomen werden we naar ons onderkomen geleid, dit bleek niet meer dan een houten hut met een golfplaten dak zonder enig meubilair, afgezien van een houten tafel en 2 soort van houten krukjes. Hier onze hangmatten en klamboes creatief opgehangen.
’s Avonds eerst ons huis even gecheckt op ongewenste huisdieren voordat wij onze hangmatten inklommen. 2 grote spinnen, hebben we rustig laten zitten, echter hadden we ook nog 2 Zaza’s, deze eerst met de nodige moeite onthoofd met ons jungle mes voordat wij ons te rusten legden :D. Weltrusten!
Ons gehele verblijf trokken wij toch wel de aandacht van de lokale bevolking, twee bleekscheten in de rimboe is toch wel interessant! Aan het begin was het allemaal wel even wennen, het primitieve onderkomen, vrijwel onafgebroken een horde kinderen voor de deur en alles in de rivier, wassen, afwassen, kleding wassen en zwemmen, dit alles tussen alle andere wassende, afwassende en vissende dorpsgenoten.
Ook datgene waar we voor zijn gekomen, namelijk het controleren en behandelen van de gebitten van de kinderen gebeurde uiteraard in een andere setting als wij gewend zijn. In het kantoortje van de hoofdmeester van de school installeerden wij onze ‘unit’. Dit was niet veel meer dan een opvouwbare tandartsstoel op wieltjes en een tafel waar wij onze spullen op konden leggen. Bijna alle kinderen hebben we geëvalueerd, enkelen zaten niet meer op school, of waren er gewoonweg niet. 
De gebitten van deze kinderen varieerden nogal, een enkeling had gave kiesjes, maar het merendeel had toch gaten waar we halve vruchten uit konden plukken. Helaas maar een handvol kinderen kunnen behandelen, omdat de school eerder dicht ging dan wij dachten, ivm de paasvakantie.
Nu weer heerlijk wat comfort in Paramaribo, een bed, een douche en een fatsoenlijk toilet.
gingen wij bepakt en bezakt op weg naar het vliegveld, waar wij met een 12-persoons vliegtuigje de rimboe in werden gevlogen. Na een uurtje vliegen landden we op een grasveld te Botopasi. Vanaf hier moesten wij ons hele hebben en houden richting de boot sjouwen, waarmee de reis werd vervolgd over de rivier naar Pikin Slee,
ons eerste dorp in het binnenland. Aldaar aangekomen werden we naar ons onderkomen geleid, dit bleek niet meer dan een houten hut met een golfplaten dak zonder enig meubilair, afgezien van een houten tafel en 2 soort van houten krukjes. Hier onze hangmatten en klamboes creatief opgehangen. 
’s Avonds eerst ons huis even gecheckt op ongewenste huisdieren voordat wij onze hangmatten inklommen. 2 grote spinnen, hebben we rustig laten zitten, echter hadden we ook nog 2 Zaza’s, deze eerst met de nodige moeite onthoofd met ons jungle mes voordat wij ons te rusten legden :D. Weltrusten! Ons gehele verblijf trokken wij toch wel de aandacht van de lokale bevolking, twee bleekscheten in de rimboe is toch wel interessant! Aan het begin was het allemaal wel even wennen, het primitieve onderkomen, vrijwel onafgebroken een horde kinderen voor de deur en alles in de rivier, wassen, afwassen, kleding wassen en zwemmen, dit alles tussen alle andere wassende, afwassende en vissende dorpsgenoten.
Ook datgene waar we voor zijn gekomen, namelijk het controleren en behandelen van de gebitten van de kinderen gebeurde uiteraard in een andere setting als wij gewend zijn. In het kantoortje van de hoofdmeester van de school installeerden wij onze ‘unit’. Dit was niet veel meer dan een opvouwbare tandartsstoel op wieltjes en een tafel waar wij onze spullen op konden leggen. Bijna alle kinderen hebben we geëvalueerd, enkelen zaten niet meer op school, of waren er gewoonweg niet. 
De gebitten van deze kinderen varieerden nogal, een enkeling had gave kiesjes, maar het merendeel had toch gaten waar we halve vruchten uit konden plukken. Helaas maar een handvol kinderen kunnen behandelen, omdat de school eerder dicht ging dan wij dachten, ivm de paasvakantie. Nu weer heerlijk wat comfort in Paramaribo, een bed, een douche en een fatsoenlijk toilet.
Leuk, weer wat nieuwe foto's! Vorige stagiaires hadden toch ook ongeveer dezelfde inrichting van de unit?
Al wat meer wegwijs geworden in alle mogelijke tochten en tripjes die er te maken zijn?
Groeten van Lobke
Hoi allebij,
leuk om te zien hoe jullie daar zitten! Als ik dat zo bekijk dan heeft hij alleen maar een gaatje :-)
groeten,
Albert
Ha Marijn en Jeroen,
Bijzonder jullie verhaal! zal wel een hele belevenis geweest zijn zo primitief te leven in the bush..;) Wel gaaf dat jullie je zo nuttig hebben kunnen maken en wat bizar, die foto van dat kindergebit.... Heel veel succes met alles verder en geniet van alles!
Groeten,
Henriëtte
Heey Lucky Luke, Hoe is het daar in het zonovergoten Suriname? Ik loop nog steeds in mijn stinkende tunnel in Zeeland (258 uur gemaakt afgelopen maand) :) maar toch ook nog leuk nieuws gekregen, IK GA NAAR CURACAO ... voor 9 dagen, de electra voor fam. Malipaard doen!..hehehe
Maargoed, hebbie je billen nog moeten afvegen met blaadjes? hahaha,..
Nou nog veel plezier in de rimboe en boorse daar.
Gr Popeye
hee jeroen!
damn dat ziet er wel stoer uit allemaal :)
geniet dr nog van daar man, tis vast allemaal een supertoffe dikke levenservaring voor je!
geinig ook die foto met dat fornuisje haha!
groetjes thomas
p.s. doe je wel voorzichtig met de kakkerlakjes? ;)